أَلسَّلامُ عَلىٰ مَنِ افْتَـخَرَ بِهِ جَبْرَئیلُ
أَلسَّلامُ عَلىٰ مَنْ ناغاهُ فِی الْمَهْدِ میکآئیلُ
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا حُجَّةَ اللّٰهِ وَابْنَ حُجَّتِهِ
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا قَتيلَ اللّٰهِ وَابْنَ قَتيلِهِ
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا ثارَ اللّٰهِ وَابْنَ ثَارِهِ
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا وِتْرَ اللّٰهِ الْمَوْتُورَ
فِی السَّماواتِ وَالْأَرْضِ
أَشْهَدُ أَنَّ دَمَكَ سَكَنَ فِی الْخُلْدِ
وَاقْشَعَرَّتْ لَهُ أَظِلَّةُ الْعَرْشِ
وَبَكىٰ لَهُ جَميعُ الْخَلائِقِ
وَبَكَتْ لَهُ السَّماوَاتُ السَّبْعُ
وَالْأَرَضُونَ السَّبْعُ
صلّی الله علیک یا سیّدنا المظلوم
یا سیّدنا الغریب یا سیّدنا العطشان
یا ابا عبدالله الحسین
⬅️ گفت ای حبیب دادگر ای کردگار من
امروز بود در همه عمر انتظار من
این خنجر کشیده و این حنجر حسین
سر کاو نه بهر توست نیاید به کار من
گو تارهای طرّه ی اکبر به باد رو
تا یاد توست مونس شب های تار من
عیسی اگر ز دار بلا زنده بُرد جان
این نقد جان به دست، سر نیزه دار من
در گلشن جنان به خلیل ای صبا بگو
بگذر به کربلا و ببین لاله زار من
در خاک و خون به جای ذبیح منای خویش
بین نوجوان سرو قد و گلعذار من
پس دختر عقیله ی ناموس کردگار
نالان ز خیمه تاخت به میدان کارزار
کای رایت هُدی تو چرا سرنگون شدی
در موج خون چگونه فتادی و چون شدی
آن سینه ای که پرده ی اسرار غیب بود
ای تیر چون تو محرم راز درون شدی
ای خور چو شد به نیزه سر شاه مشرقین
شرمت نشد که باز ز مشرق برون شدی
