۱۶ صفر ۱۳۶۱ ( قسمت دوم ) – سپاه اصفهان

 

 

⬅️ انسان اگر بیدار نبود
بیدارش کردند
و توجه پیدا کرد که
چه منزل‌هایی در پیش دارد
چه خطرهایی در پیش دارد
چه نعمت‌هایی در پیش دارد
باید قدر این بیداری را بداند
و مشغول تهیه زاد و توشه ی
سفر آن طرف [ آخرت ] شود

⬅️ چرا ما باید مجاهده کنیم
من که می‌خواهم بروم سفر آخرت
آن که با من مبارزه می‌کند کیست؟
که باید خلاف آن کنم
چرا یکی
نماز می‌خواند کَأنَّ جان می کند
دیگری
وقتی نماز می‌خواند لذت می‌برد
و وقت راحتی اش وقتی است
که سر نماز می‌رود

چرا در بدو امر اکثر مردمی که می‌خواهند
در مقام اصلاح خودشان بربیایند
سخت به نظرشان می‌آید؟

در هر امری باید ریشه‌یابی کنیم
که هر مرضی ریشه‌اش کجاست
و دوای آن چیست؟

⬅️ آخرت یعنی چه؟ دنیا یعنی چه؟

من که می‌گویم
نفس من، روح من، قلب من
دنیای من، آخرت من
من کیستم؟
آیا
قلب من غیر از من است؟
خود من است؟

« آخرت »
یعنی روح شما
جایی است که عالم روحانیت است
جای زندگی روح انسان است

« دنیا »
یعنی بدن ما، طبیعت ما

یک قدرت نمایی
خداوند فرموده که آن
روح مجرد پاک قدسی
را تعلق داده به این
بدن عنصر خاکی ظلمانی
از تلاقی این دو چیز
به هم نفس پیدا شده
که من می گویم « من »

من ملک بودم و فردوس برین جایم بود
آدم آورد در این دیر خراب آبادم

⬅️ اختیار انسان در متابعت
از صفات حیوانی یا صفات انسانی

نقش
« انبیا (ع) »
و « عقل » در
روحانی شدن انسان

#سخنرانی ۴۱