پندها و اندرزها

از کرامات آیت‌الله آسید احمد خوانساری (ره)

°
🔘 آیت الله سید احمد خوانساری(ره)

⬅️ در هنگام ارتحال
می فرمود:
دارم میرم ولی دستم خالیه
اما دلم خوشه هر جا
مجلس عزای امام حسین(ع)
بوده گریه کرده ام

┄┅✿🍃❀🔘❀🍃✿┅┄

⬅️ نقل شده است:
ایشان بیماری زخم معده داشت
که احتیاج به عمل جرّاحی داشت
و از طرفی سالخورده و از لحاظ جسمی
ناتوان بود و تحمل جرّاحی بدون بیهوشی
نیز ممکن نبود

پیش از آنکه عمل جراحی آغاز شود
وی اجازه بی‌هوش کردن را به پزشک نداد
(چون به نظر ایشان در وضعیت بی‌هوشی
تقلید مقلّدینشان دچار اشکال می‌شد)

از این رو به پزشکان معالج فرمود:
هر گاه من مشغول قرائت سوره مبارکه
انعام شدم شما مشغول عمل شوید
من توجّهم به قرآن است و در این
صورت هیچ مشکلی پیش نمی‌آید

ایشان آن چنان به قرآن توجّه
پیدا ‌کرد که احساس دردی ننمود
و با تمام شدن عمل جراحی
قرائت سوره مبارکه انعام
نیز به پایان رسید

📓 « هزار و یک حکایت اخلاقی »
محمد حسین محمدی

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا