السَّلامُ عَلَى الرُّؤوسِ المُفَرَّقَةِ عَن الأبْدانِ

🔳 مرحبا همت قومی که چو دلبر گیرند
به جز از دلبر خود از همه دل بر گیرند

به سر کوی وفا از سر هستی گذرند
جان فدا کرده که تا هستی دیگر گیرند

ای خوش آن قوم که در معرکه‌ ی کرب و بلا
سر سپردند که از حق، سر و افسر گیرند

چشم از دار فنا بسته بدان فکر و خیال
که به اقلیم وفا زندگی از سر گیرند

همه جان‌ ها به فداشان که به یک دادن جان
تاج شاهنشهی از خسرو و قیصر گیرند

به لب آب روان تشنه‌ لبان جان دادند
تا که آب از قدح ساقی کوثر گیرند