⬅️ خداوند – تبارک و تعالی –
قابل تصور نیست که انسان او
– جل و علا – را در ذهن بیاورد اما
انسان خودش را می‌تواند تصور کند
و با هستی خودش سر نخی به دستش
می‌آید که می‌تواند در تمام حالات و نماز
و عبادات همین حال را داشته باشد
▫️یعنی از خودش غافل نشده و
جای دیگری نباشد، بلکه دائما
با خودش باشد تا این حال
به صورت ملکه در آید
⬅️ یک نهر کوچک آب را که می‌دانیم
از رودخانه‌ی عظیمی منشعب شده
اگر با آن به طور قهقرا سیر کنیم
به کجا می‌رسیم؟
▫️مسلما به سر چشمه ی آن
و این طریق به نظر حقیر راه خوبی
است که خودم از آن خیلی استفاده
می کردم و با استمرار این کار
ملکه ام شد و پراکندگی
بر طرف گردید
⬅️ ز فکر تفرقه باز آی تا شوی مجموع
به حکم آن که چو شد اهرمن سروش آمد
▫️یعنی تفرقه از اهرمن است
در ذات انسان تفرقه نیست
▫️ما تفرقه را به وسیله ی
این عالم طبیعت پیدا می کنیم
و الا اصل انسان، مجرد محض است
که از آن گاهی به روح تعبیر می شود و
گاهی به جان و احیانا به تعبیرهای دیگر
📓 « سفینة الصادقین ص۱۲۲ »
