۱۵۶) راه صحیح همان است که:
محمد و آل محمد «علیهم السلام» نشان داده‌اند
و سلوک صحیح که نتیجه‌بخش و قرب آور باشد منحصر به این است که:
به آنان تمسک جسته و از ارواح شریف آن بزرگواران استمداد بجوییم.
۱۵۷) آنان سرچشمه‌ی فیض الهی هستند،
و معانی را هم در واقع خود آن سروران افاضه می‌کنند؛
زیرا آنان روح کلی و نفس کلی، و ما نفوس جزئی هستیم،
و همیشه فرع باید از اصل خویش استفاده کند.
۱۵۸) هر چه از ناحیه‌ی غیر آنها باشد،
گرچه ممکن است دارای خواص و آثاری هم باشد، لکن:
حقیقت و محتوایی ندارد و همه باطل و گمراهی است.
۱۵۹) مطلبی که باید همیشه به آن توجه داشته باشیم این است که:
شریعت و طریقت از یکدیگر جدا نیست،
بلکه طریقت از شریعت اتخاذ می‌شود،
و اگر طبق آن سلوک شود انسان را به حقیقت می‌رساند.
۱۶٠) کسانی که خود را اهل طریقت شمرده،
و خانه‌ی اهل بیت «علیهم السلام» را عملا رها کرده،
احیانا به دستورات و اعمالی خارج از شرع مقدس عمل می‌کنند،
و اهل شریعت را افرادی می‌دانند که از حقایق بی‌خبرند،
آنها کاملا در اشتباه هستند و در نهایت به گمراهی کشیده خواهند شد.
⬇️ در فایل PDF زیر مجموعه کلماتی چند از شماره یک تا دویست را به صورت یکجا دانلود کنید ⬇️
